Audiencja generalna 15.06.2016

 
 
 

Ojciec Święty rozważa znaczenie kolejnego cudu dokonanego przez Jezusa. To cud uzdrowienia niewidomego u bram Jerycha. Postać ślepca symbolizuje wiele osób, które również dzisiaj oddzielane są od społeczeństwa z powodu swego kalectwa. Uderza jego samotność pośród tłumu u bram pięknego miasta, jakim jest Jerycho. Papież przypomina tu słowa Mojżesza: „Jeśli będzie u ciebie ubogi któryś z twych braci, w jednym z twoich miast, w kraju, który ci daje Pan, Bóg twój, nie okażesz twardego serca wobec niego ani nie zamkniesz swej ręki przed ubogim swym bratem. Ubogiego bowiem nie zabraknie w tym kraju, dlatego ja nakazuję: Otwórz szczodrze rękę swemu bratu uciśnionemu lub ubogiemu w twej ziemi” (Pwt 15,7.11). Ojciec Święty zwraca uwagę na kontrast między tymi słowami a wydarzeniem z Ewangelii: nikt nie okazuje współczucia ślepcowi, przeciwnie, wszyscy chcą się go pozbyć. Niewidomy, mimo niechęci tłumu, nie poddaje się i wciąż woła do Jezusa prosząc o litość. Ten ślepiec, w przeciwieństwie do tłumu, widzi oczyma wiary, mówi Ojciec Święty.

Jezus stawia się w roli sługi wobec niewidomego: Bóg staje się sługą grzesznika. Jezus uzdrawia mówiąc: „Przejrzyj, twoja wiara cię uzdrowiła”. Niewidomy nie tylko odzyskuje wzrok, ale też czuje się kochanym przez Jezusa. Cud uzdrowienia promieniuje też na innych; zaczynają widzieć to, czego wcześniej nie widzieli i wielbią Boga.