MISJONARZ ŚWIATA
Fragmenty encykliki “Redemptoris Missio”
Pierwszą formą świadectwa jest samo życie misjonarza, rodziny chrześcijańskiej i kościelnej wspólnoty, które uwidacznia nowy sposób postępowania. Misjonarz, który mimo wszystkich ludzkich ograniczeń i braków żyje w prostocie na wzór Chrystusa, jest znakiem Boga i rzeczywistości transcendentnych. Ale wszyscy w Kościele, starając się naśladować Boskiego Mistrza, mogą i powinni dawać takie świadectwo, które w wielu wypadkach jest jedynym możliwym sposobem bycia misjonarzami. (Rozdz. V, pkt.42)
Nie możemy być spokojni, gdy pomyślimy o milionach naszych braci i sióstr, tak jak my odkupionych krwią Chrystusa, którzy żyją nieświadomi Bożej miłości. Dla każdego wierzącego, tak jak i dla całego Kościoła, sprawa misji winna być na pierwszym miejscu, ponieważ dotyczy wiecznego przeznaczenia ludzi i odpowiada tajemniczemu i miłosiernemu planowi Bożemu. (Rozdz. VII, pkt.87)
Fragment rozważania podczas czuwania modlitewnego na X Światowych Dniach Młodzieży, Manila, Filipiny, 1995r.
“Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam”. Te słowa skierowane są do was. Kościół kieruje je do młodzieży na całym świecie. Dzisiaj jednak są one skierowane w szczególny sposób do młodzieży na Filipinach oraz do młodzieży chińskiej, japońskiej, koreańskiej, wietnamskiej; do młodzieży z Laosu, Kambodży, Malezji, Papui-Nowej Gwinei, Indonezji; do młodzieży hinduskiej, z wszystkich wysp Oceanu Indyjskiego; do młodzieży z Australii i Nowej Zelandii, z wszystkich archipelagów wielkiego Pacyfiku.
Wy, synowie i córki tej części świata, która ogarnia liczbową większość współczesnej ludzkości, jesteście powołani do tej samej misji, z jaką zwraca się Chrystus i Kościół do młodzieży na wszystkich kontynentach: na Bliskim Wschodzie, w Europie Wschodniej i Zachodniej, w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej, w Afryce. Do was wszystkich Chrystus mówi: «Ja was posyłam».
Dlaczego was posyła? Ponieważ ludzie na całym świecie – na północy, południu, wschodzie i zachodzie – tęsknią za prawdziwym wyzwoleniem i spełnieniem. Ubodzy szukają sprawiedliwości i solidarności; uciśnieni żądają wolności i godności; ślepi wołają o światło i prawdę (por. Łk 4, 18). Nie zostaliście posłani, aby głosić jakąś abstrakcyjną prawdę. Ewangelia nie jest bowiem teorią ani ideologią! Ewangelia jest życiem! Dlatego wasze zadanie polega na dawaniu świadectwa o tym życiu: o życiu przybranych synów i córek Boga. Człowiek współczesny — czy jest tego świadom, czy nie — pilnie potrzebuje tego życia, tak jak przed dwoma tysiącami lat potrzebował przyjęcia Chrystusa; tak jak ludzie będą zawsze potrzebowali Jezusa Chrystusa aż do końca czasów.